เพื่อนๆ ดูอนิเมะ Suzume no Tojimari การผนึกประตูของซุซุเมะ กันรึยังครับ? พี่นกฟลามิงโกเพิ่งมีโอกาสได้ไปรับชมมา พอออกโรงความคิดแรกก็คือ “จะต้องหานิยายมาอ่านให้ได้” ถามว่าทำไมนะหรือ เพราะซับไทยแปลไม่รู้เรื่องเลยยังไงล่ะ (ฮา) ไม่รู้ว่าพากย์ไทยจะดูรู้เรื่องกว่ารึเปล่า แต่ส่วนตัวแล้วคิดว่าซับไทยมันแอบแย่ แปลผิด และไม่ค่อยรู้เรื่องยังไงไม่รู้
นั่นจึงเป็นสาเหตุที่พี่ฟลามิงโก ตัดสินใจสั่งเวอร์ชั่นนิยายมาอ่าน เพื่อที่จะเข้าใจเนื้อเรื่องเพิ่มขึ้นสักนิดก็ยังดี และก็เป็นไปอย่างที่คาดหวัง เพราะในตัวนิยายนั้นแปลเอาไว้ดีมาก ทั้งการใช้ภาษา และบทบรรยาย แปลออกมาได้อย่างไร้ที่ติ ซึ่งพี่ฟลามิงโกจะพามาขยี้แต่ละประเด็นที่ในนิยายมี และในอนิเมะไม่มี
Disclaimer บทความนี้มีการสปอยเนื้อหาสำคัญ
การพบกันครั้งแรกของซุซุเมะและคุณโซตะ
ครั้งแรกที่ซุซุเมะได้พบกับคุณโซตะ ไม่ใช่ตรงเนินระหว่างไปโรงเรียน แต่เป็นในดินแดนสุขาวดีที่ซุซุเมะเคยหลงเข้าไปเมื่อตอนยังเป็นเด็ก เธอได้พบคุณโซตะครั้งแรกที่นั่น นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าตอนที่ทั้งสองเจอกันบนเนิน ซุซุเมะจึงรู้สึกติดใจผู้ชายแปลกหน้าคนนี้เป็นพิเศษ ถึงขนาดโดดเรียนไปตามหาที่ซากปรักหักพังเลย
การผจญภัยของซุซุเมะตั้งแต่วันที่ 1 จนถึงวันสุดท้าย
ใครที่ดูหนังมาแล้ว น่าจะเข้าใจว่าธีมของเรื่องออกไปแนวการผจญภัยของวัยรุ่นสาว ซึ่งในนิยายก็อ่านได้อารมณ์เดียวกัน แต่จะแบ่งบทเป็นวันๆ ไป ทำให้เห็นภาพได้ว่าวันนี้ซุซุเมะไปไหน วันนี้ซุซุเมะเจออะไร ถึงแม้จะมีแค่ 5 วันก็ตาม แต่ทุกวันเต็มไปด้วยเรื่องราวมากมายที่อธิบายออกมาเป็นตัวอักษรได้ดีเยี่ยม
และต้องชมว่าฉบับภาพยนตร์ถ่ายทอดเรื่องราวการเดินทางของซุซุเมะออกมาได้ดีมากๆ เห็นภาพบรรยากาศของญี่ปุ่นตั้งแต่คิวชู ขึ้นไปจนถึงโตเกียว คิดว่าชาวต่างชาติที่ได้ดูหนังคงต้องมีความรู้สึกอยากมาตามรอยซุซุเมะอยู่บ้างไม่น้อย
ส่วนตัวพี่ฟลามิงโกเองชอบเดินทางอยู่แล้ว จึงรู้สึกอินและดื่มด่ำทุกตัวอักษรในช่วงการเดินทางเป็นอย่างมาก
“ฉันจับจ้องทัศนียภาพที่เห็น รู้สึกตกใจอย่างพึลึกขณะคิดว่าทั้งชีวิตนี้ตัวเองคงไม่มีวันได้ไปยืนตามสถานที่เหล่านั้น”
“ร่างกายของฉันช่างเล็กจ้อย เวลาในฐานะมนุษย์มีจำกัด ไม่อาจไปยืนในสถานที่เกือบทั้งหมดที่ไหลผ่านเพียงชั่วพริบตาได้จริง”
สัตว์ประหลาดตัวยาวสีแดงผู้สร้างภัยพิบัติจากประตู
ในหนังสัตว์ประหลาดที่สร้างแผ่นดินไหวตัวนี้จะถูกเรียกว่า “หนอน” ในขณะที่ในนิยายจะถูกเรียกว่า “ไส้เดือน” เป็นตัวตนสุดร้ายกาจจากแดนสุขาวดีที่จะออกมาจากประตูหลัง ที่เชื่อมต่อระหว่างโลกความจริงกับแดนสุขาวดีนั่นเอง โดยแรงบรรดาลใจของสัตว์ประหลาดตัวนี้ก็ได้มาจาก ปลาดุกยักษ์ 'นามาซูเอะ' (Namazue) ที่เป็นตำนานเรื่องเล่าของสาเหตุการเกิดแผ่นดินไหว
ส่วนขยายของเรื่องราวของคุณน้าทามากิที่อาจไม่รู้
ทั้งในหนังและนิยาย บทบาทของคุณน้าทามากิไม่ค่อยแตกต่างกันมาก ทั้งในช่วงดราม่าและช่วงคืนดีที่เป็นแค่เสี้ยวเล็กๆ ของเนื้อหา แต่ทว่าในนิยายจะมีส่วนที่ทั้งคุณน้าและซุซุเมะแสดงความคิดในใจต่อกันที่หนังไม่มี ซึ่งทำให้รู้ว่าทามากิรักหลานตัวเองเหมือนลูกแท้ๆ แค่ไหน และซุซุเมะที่แม้จะถูกคุณน้าพูดแย่ๆ ใส่ แต่ก็ยังรักคุณน้าหมดหัวใจเหมือนเคยไม่ต่างจากแม่แท้ๆ ของตนเอง เป็นเนื้อหาที่อบอุ่นหัวใจ และทำให้อยากรู้เรื่องราวของคุณน้าให้มากกว่านี้
การผนึกประตูของซุซุเมะ Suzume no tojimari ประกาศออกนิยายสปินออฟใหม่ 2 เรื่อง!
เบื่องหลังของประตูที่คุณอาจไม่รู้
ประตูคือจุดเชื่อมต่อระหว่างโลกความเป็นจริงและโลกเบื้องหลังที่ว่ากันว่าทุกเวลาอยู่ในที่เดียว สถานที่ที่คนเป็นไม่สามารถเข้าไปได้ เว้นแต่ซุซุเมะที่เคยพลัดหลงเข้าไปเมื่อตอนยังเป็นเด็ก
“เบื้องหลังของโลกแห่งนั้น บ้านเกิดของไส้เดือน สถานที่ที่ทุกห้วงเวลาคงอยู่ในช่วงขณะเดียวกัน”
และประตูหลังจะเปิดออกเฉพาะสถานที่ที่ถูกทิ้งร้างเอาไว้ เมื่อไม่มีคน ก็จะไม่มีเทพธรณีประตูคอยปกปักผืนแผ่นดิน ประตูหลังจึงเปิดออกในสถานที่ที่ผู้คนหลงลืมนั่นเอง
“น้ำหนักของใจคนช่วยปลอบประโลมผืนดิน เมื่อมันหายไป ประตูหลังจะเปิดออก”
เรื่องราวอันน่าหดหู่หัวใจของคุณแม่ซุซุเมะ
ในนิยายเรื่องราวของคุณแม่ในความทรงจำของซุซุเมะ ค่อนข้างถูกเขียนเอาไว้อย่างชัดเจน เราจะได้เห็นความผูกพันของเด็กหญิง 4 ขวบกับคุณแม่ผ่านไดอารี่ที่แสนอบอุ่น จนกระทั่งวันหนึ่งไดอารี่ที่บันทึกเรื่องราวแสนอ่อนโยนนั้นกลายเป็นความมืดมิด และความสิ้นหวังของซุซุเมะที่ได้สูญเสียแม่ไปในวัยเด็ก
นิยายจะเล่าถึงเหตุการณ์สึนามิเมื่อ 12 ปีก่อนที่ทำให้รู้ว่าซุซุเมะนั้นต้องตามหาคุณแม่อยู่อย่างลำพัง 10 วัน 10 คืน โดดเดี่ยวในความมืด และความหนาวเหน็บ เป็นเนื้อเรื่องที่ชวนหดหู่เป็นอย่างยิ่งกับเด็กน้อยคนหนึ่งที่ต้องสูญเสียทุกอย่างไปในพริบตา
เก้าอี้สามขาไม่ได้มีแค่ตัวเดียว
เก้าอี้สามขา เป็นเพียงของดูต่างหน้าเดียวที่คุณแม่ของซุซุเมะเหลือทิ้งเอาไว้ แต่รู้หรือไม่ว่าเก้าอี้ในเรื่องไม่ได้มีแค่ตัวเดียว แต่มีถึง 2 ตัวด้วยกัน ตัวแรกคือตัวที่คุณโซตะเข้าไปสิงอยู่ข้างใน และอีกตัวคือตัวที่ซุซุเมะในวัยผู้ใหญ่มอบให้ตัวเองในวัยเด็ก แต่จะต่างกันยังไงต้องไปอ่านเองนะ มันค่อนข้างซับซ้อนซ่อนกาลเวลา
และนอกจากนี้เก้าอี้สามขายังเปรียบเสมือนความ “ยึดติด” กับอดีตของซุซุเมะ ที่เธอต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้
การยอมรับความจริงเพื่อก้าวสู่วันพรุ่งนี้ของซุซุเมะ
ในตอนสุดท้ายที่ซุซุเมะได้พบตัวเองในวัยเด็ก และมอบเก้าอี้ตัวใหม่ให้ เปรียบเสมือนการยอมรับความจริงว่าแม่นั้นได้จากไปแล้ว เป็นความจริงที่เธอไม่อยากยอมรับ แต่เมื่อได้ผ่านเรื่องราวมากมาย ได้พบเจอคนที่เธอรัก และคนที่รักเธอ ทำให้ซุซุเมะเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่อีกขั้น ก่อนจะบอกลาตัวเองในอดีตและออกมาจากประตูพร้อมคุณโซตะ โดยที่ไม่มีเก้าอี้สามขาตัวนั้นอีกต่อไป
และในตอนจบนั้นยังมีส่วนขยายที่ไม่ได้เล่าในหนังอีกบางส่วน ซึ่งอยากให้ไปอ่านกันเอาเอง แม้จะไม่มากแต่ทำให้เนื้อเรื่องจบได้อย่างสมบูรณ์แบบกว่าเดิม ขอบคุณที่อ่านมาถึงข้อความนี้ หากมีความคิดเห็นอย่างไรก็สามารถคอมเม้นมาได้ พี่นกฟลามิงโกจะอ่านทุกคอมเม้นเลย!
